W Chinach herbata znana jest od tysięcy lat i powstało tam mnóstwo legend opowiadających o jej odkryciu.
Najbardziej popularna legenda opowiada o tym jak herbatę odkrył mityczny Cesarz Shen Nung już w 2737 roku przed naszą erą. Shen Nung był postacią na poły legendarną, na poły historyczną.
Legenda głosi że Cesarz, który był znamienitym zielarzem i uczonym, ze względów higienicznych pił tylko przegotowaną wodę. Pewnego razu gdy gotował wodę w swoim ogrodzie, niepostrzeżenie wiatr przywiał liść z dzikiego herbacianego krzewu, który wpadł do wrzątku. Cesarz podziwiając piękno natury nie zauważył tego i dopiero pijąc swój napój poznał smak, który go zachwycił.
Inna wersja legendy opowiada o Shen Nungu jako bogu o kryształowych wnętrznościach, któremu nic nie mogło zaszkodzić. Nieustannie sprawdzał on właściwości każdej rośliny, którą spotkał, a pewnego razu po spożyciu dużej ilości trujących ziół natrafił na liście herbaty, które zneutralizowały jego bóle po trującej mieszance.
Hindusi mają własną wersję tego podania. Odkrywcą herbaty, według nich, był buddyjski mnich Bodhidharma, który postanowił przez 7 lat nieustannie medytować, nie zmrużając przy tym oka. Gdy do końca kontemplacji został mu już tylko jeden dzień, powieki zaczęły mu niezmiernie ciążyć i odruchowo zerwał liść z rosnącego obok krzewu herbacianego, który następnie zaczął go żuć. Zmęczenie opuściło go w jednej chwili.
Jest jeszcze jedna bardzo intrygująca, można nawet powiedzieć, że drastyczna japońska legenda związana z pochodzeniem herbaty. W Japonii Bodhidharma nazywany jest Darumą – przedstawia się tą postać jako człowieka o groźnym wyrazie twarzy i przenikliwym spojrzeniu. Pewnego dnia Daruma zasnął podczas medytacji. Obudziwszy się po chwili zdał sobie sprawę, że zmarnował swój cenny czas przeznaczony na kontemplację. Utraciwszy tak misternie wypracowany spokój, wpadł w złość na samego siebie i nożem obciął powieki, by już nigdy się nie zamknęły. Z odrzuconych przez Darumę powiek wyrosły dwa krzewy herbaciane. I właśnie dlatego liście herbaty mają kształt zbliżony do ludzkiej powieki.
Jak widać legend o odkryciu herbaty jest wiele, natomiast jak było na prawdę? Prawdę trudno ustalić. Wiemy, że herbatę od dawna znali Chińczycy, jednak pierwsze zapiski na jej temat pochodzą dopiero z III wieku p.n.e. Natomiast w VIII wieku naszej ery chiński poeta Lu Yu napisał znane dzieło – Księgę Herbaty, zawierającą opis krzewu herbacianego, narzędzi do zbioru i selekcji liści, przyborów do ceremonii przyrządzania i picia herbaty. Zebrał w niej całą wiedzę herbacianą jaką posiadł. Dziś mamy wiele książek o tematyce herbacianej – zachęcamy do lektury!
